Es war einmal! De Dörpswirtschapp

Märchen fangt jo meistens mit den Snack, „Es war einmal“ an, öber dat wat ik hier opschreven wüür so.

Ungeweehr 250 Jahr hätt de Krog bestohn. Toirst op’n Brink an de Krüzung von de‘n Weg von Neekloster noh Bliersdörp un von Hornborg noh Heendörp. Michael Dammann hett dat Huus 1787 baut. He wüür Timmermann, Scholmester un Kröger. In’n Karkenbook von Opens hett de Postuur rinnschreven: De Timmermann, Krogwirt un Scholmester mild de Geburt von en’n Dochter. De schull Hedewig heeten. De Mudder wüür Magdalena. Dat wüür 1791. Dornoh hebbt de Beiden noch 6 Kinner hat.

1852 is denn de Landstroot – de hüddige L 130 – neid anleggt woor un de Weg vörn Huus is an de Hofstät foll’n. Dormit de Krog weer an de Stroot leeg, hett de Söhn Jan Damman an de Landstrot en nei’et Huus baut. De‘n Krog hebbt se denn „Zur Linde“ nennt. Bit 1907 wür dat noch en richdiget Strohdackhuus. Dormols is de Wohndeil avreeten woorn un de Wirtsmann hett langs de Strot no Hornborg en massivet Huus baut.

Irgendwann ist dor denn „Unter den Linden“ von woorn. Öber dat hätt keener utten Dörp seggt, dat güngt ümmer bloots no „Jan-Mokeel“, so wie de Wirtlüüd heeten hebbt. Von’n veertellen weet ik, dat op de Deel auck ornlich fiert worden is. Jeedet tweete Johr Faßlom und Ernteball. Dat anner Johr wüür denn im „Gasthof Bellmann“ fiert. Claus Bellmann har von sien’n Schwoger, de den’n Krog opgeven har, den’n von emm öbernohm’n. 1910 hett Ernst Theodor Bellmann en’n Danzsool baut, wo denn Hochtieden un annere Veranstaltungen fiert worden sünd und de Dörpskinner hebbt dor bi „Peider-Eins-Zwei-Drei“ – Peter Hinck – Danzen liert. 1945 wüür för denn för den‘n Krog „Unter den Linden“ irstmol Schluss. De Tommys har’n dat Huus anstecken. In’n Harst 1948 is denn de Gastwirtschaft weer open mokt woorn un dor is weer denn Leben in den’n Dörpskrog inkiehrt.

Eegendlich wüür bloots Beerdrinken anseggt, av un an auck mol en’n Köm. Öber auck Skotspeel’n, Priesskot, Faslom mit Eiereten un eenmol in’n Johr wüür Eten, wenn dat Gild utbetohlt woor’n is, wat de Lüd dat johröber in’n Sporkassen sport un hebbt.

Bitt 2008 wüür denn in de Köminsel – intwüschen heet dat bloots noch „Ferkelbörse“ – Beer un Köm verköft. Denn lohn sik dat eenfach nich mihr, de Lüüd har’n sülbens Beer und Schnaps in’n Huus un de Stüürberoder hett den Vörschlag mookt, de Gastwirtschaft dicht tomoken. Dat hebbt se denn auck mokt un nu betreut de Samtgemein dor Kinner in de ole Gaststuuv.

Un dat wüürt! En Institution weeniger in’n Dörp Opschreven von Helmut Dammann und für die, die kein plattdeutsch lesen können, die können in der Dorfchronik „Zu Hause in Nottensdorf“ verfasst von Christian Fuhst, ab Seite 283, Anbauer AN 2, den Werdegang des Dorfkruges nachlesen. In der Chronik stehen aber auch andere Geschichten über das Dorf leben drin. Es gibt noch einige Exemplare die Sie bei mir erwerben können.

Helmut Dammann, Fischerhof 12, Telefon 5858